martes, 27 de noviembre de 2012

Rostros de nuestra sociedad

Al Palco de la Música de Ferrol se sube una mujer jovencísima. Su rostro no aparenta más de 30 años, pero ha sufrido desgracias desconocidas por la mayoría de los ferrolanos. A sus pies, señoras y señores resguardados por abrigos y gorras aguardan por su historia. ¿Saben ellos lo que es pasar frío y hambre en un coche desvencijado? Ahora lo sabrán. Porque Oli, madre de tres hijos, ha vivido "noches en soledad, días de albergue en albergue... viendo pasar el tiempo sin un estímulo".

“Te regalo mis noches en soledad y sin cariño, con hambre y frío”

lunes, 26 de noviembre de 2012

Muertos por hacer nuestra ropa

Al menos 120 personas han muerto calcinadas este domingo en una fábrica textil de nueve plantas situada en las afueras de Daca, la capital de Bangladesh, según ha confirmado un portavoz de los bomberos.
"Esta mañana hemos recuperado 120 cadáveres y el balance de muertos podría aumentar", ha reconocido el director general de la brigada de Bomberos, Abu Nayim Mohamad Shahidulá.
El aparatoso incendio que ha arrasado el complejo, situado en el cinturón industrial de la capital, se ha desatado en la planta baja a última hora del sábado. El fuego se propagó con gran rapidez, atrapando a centenares de trabajadores.
Las autoridades están investigando el origen del incendio, según ha sostenido el jefe de la Policía local, Badrul Alam, al diario bangladesí 'The Independent'. Medios locales informaban previamente de que podría haber unos 300 heridos en la fábrica.
Uno de los supervivientes citado por dicho periódico, Abu Taleb, ha señalado que los bomberos han tardado media hora en llegar a la fábrica. Muchos de los trabajadores han intentado sofocar las llamas sin éxito.
En este sentido, Taleb ha asegurado que los bomberos tampoco disponen del equipamiento adecuado para lidiar con el aparatoso incendio, lo que ha ralentizado el apagado de las llamas.
Bangladesh alberga alrededor de 4.500 fábricas textiles que producen para multinacionales como Tesco, Wal-Mart, H&M, Marks & Spencer, Kohl's y Carrefour.

Las multinacionales se aprovechan de la falta de derechos sindicales y las condiciones laborales de explotación. En Santiago de Compostela tenemos en el nuevo centro comercial a H&M y Carrefour.

domingo, 25 de noviembre de 2012

ÁFRICA RICA

Onte estiven no espectáculo "África: unha ollada a través do microteatro". ¡Unha marabilla! Un teatro sinxelo, moi creativo, e tremendamente verdadeiro... a verdade dun continente saqueado, violado, esquecido por uns e super explotado por outros, terriblemente rico e dramáticamente empobrecido,...

Todo isto puidemos falar despois... pero sobre todo quedou no corazón dos presentes. Graciñas, Compañía "Zeroalaizquierda". ¡¡ÁFRICA RICA!!

sábado, 24 de noviembre de 2012

¡¡Que divertido!!!

Lo hemos pasado muy bien y hemos aprendido cosas interesantes...

Nos hemos reunido otro sábado más para compartir la mañana y esta vez haciendo experimentos porque el taller estaba dedicado a la ciencia.

En este momento contemplamos asombrados cómo fuimos capaces de hacer, nada más ni nada menos, que un volcán. ¿Que cómo se hace? Pues es más sencillo de lo que pensáis, pero no lo apuntamos... así que a ver si se repite la experiencia!!!

Bueno, nos queda el último sábado de diciembre, estáis todos los chicos del barrio y los amigos invitados. Tendremos una mañana de teatro. Os esperamos.


viernes, 23 de noviembre de 2012

ESTE SÁBADO 24 DE NOVEMBRO

AVISO IMPORTANTE:

Cancélase un pase do espectáculo "África microteatro", o das 21h.
Teremos dous pases ás 18h e ás 19:30h. Desculpade as posibles molestias ocasionadas. Graciñas,



jueves, 22 de noviembre de 2012

XXII Marcha contra as causas da fame en Compostela



Movemento Cultural Cristián
Casa de Cultura e Solidariedade “Guillermo Rovirosa”
Rúa do Home Santo 47, baixo
15703- Santiago de Compostela


Queridos amigos:

Queremos compartir con vós a ledicia de celebrar a XXII Marcha contra as causas da fame na cidade de Santiago de Compostela e tamén teremos Concentración en A Coruña.
Este ano consideramos que cómpre saír ás rúas e estender o berro solidario porque a situación que vivimos aquí demostra que esta economía canalla que leva moitas décadas xerando fame e explotación nos países empobrecidos, está producindo “axustes estructurais” tamén aquí, na veciñanza, na nosa cidade.
Un dos feitos que demostran que a loita pola xustiza ten que ser internacional é a contraposición entre o despilfarro de alimentos e a fame. Só en España os supermercados botan ao lixo máis de 50.000 toneladas de comida fresca; cantidade que alimentaría anualmente a 43.000 familias. En Santiago de Compostela máis de 100 persoas percorren os comedores sociais cada día.
A loita contra as causas do paro esixe a loita contra as causas da escravitude infantil; porque esta economía canalla xera paro e explotación no Norte e escravitude infantil e fame no Sur.

Por iso vos convidamos a dialogar este tema a través do instrumento que vos poida valer:
-                Un obradoiro de investigación – acción sobre o despilfarro de alimentos.
-                A carpeta da Campaña pola Xustiza nas Relacións Norte – Sur que recollen actividades e materiais para o traballo con grupos. DVD sobre o tema.

E a compartir con nós unha Marcha pola cidade percorrendo institucións cómplices do despilfarro de alimentos. Sairá o sábado 15 de decembro ás 18h da Pza do Toural e ás 19h teremos o acto final na mesma praza.
Hoxe máis ca nunca hai a tentación de dicir “primeiro nós”, pero, ou a loita é solidaria ou non conseguiremos transformar este mundo inxusto nun mundo máis humano e solidario.

Unha aperta,
Amigos da Casa de Cultura e Solidariedade.


As citas son:

SANTIAGO DE COMPOSTELA. SÁBADO 15 DE DECEMBRO DE 2012.
MARCHA. Sairá ás 18h da Pza do Toural. Rematará ás 19h na mesma praza.
A CORUÑA. SÁBADO 22 DE DECEMBRO DE 2012.
CONCENTRACIÓN. 18H en Riego de Agua.

domingo, 18 de noviembre de 2012

Me han dicho que el Centro de Menores es la mejor opción para que yo pueda dedicarme solo a buscar un empleo



«Una vez vino un ángel a mi casa, timbró en la puerta y me dejó una bolsa entera de comida. No pude verlo, pero estaré eternamente agradecida». Cristina Rivadulla es una madre desesperada. Uno de los rostros de esta crisis que ha traído con ella mil y un dramas. 
Los yogures y las galletas están contados para desayunar: «A veces tengo que mezclar la leche con agua para que llegue para todos», confiesa. Cuando el dinero para hacer la compra se acaba -cobra una ayuda de 426 euros- son muchos los vecinos que acuden en su ayuda.
También la ropa se guarda como oro en paño para que aguante el trote invierno tras invierno: «Se van pasando las prendas. Todo se aprovecha», señala Cristina Rivadulla, que aunque solo tiene 34 años ya ha visto la cara más dura de la vida.
La Navidad está a la vuelta de la esquina y es en estas fechas cuando las cosas se ponen todavía más feas. Los niños más mayores, de doce, diez y seis años, se dan cuenta de que en su árbol no hay tantos regalos como en los de otros niños de su clase: «Les he dicho a los pequeños que los Reyes Magos también estarán pobres este año».

Cristina acude con frecuencia a Servicios Sociais de Ribeira y a Cáritas, pero asegura que últimamente se ve desatendida, al no poder acceder a diferentes subvenciones. Desde el Concello se ha señalado que se hace todo lo que se puede para ayudar no solo a esta ribeirense, sino a todas las familias que se encuentran desamparadas. Pero más que llenar la nevera lo que realmente le quita el sueño es perder a los niños. «Solo cobro 426 euros y temo que se lleven a mis hijos a un centro de menores. Los pequeños no pueden separarse de mí ahora. Me han dicho que esa es la mejor opción para que yo pueda dedicarme solo a buscar un empleo. He ido a varias entrevistas, pero nada de nada».

"Es duro, pero si un día me faltan es como si me faltara el aire".

Fte: extracto de www.lavozdegalicia.es

miércoles, 14 de noviembre de 2012

lunes, 12 de noviembre de 2012

DESPILFARRO DE ALIMENTOS VS. FAME


BADO 15 DE DECEMBRO
XXII MARCHA CONTRA AS CAUSAS DA FAME
(18h, Pza do Toural)

Faremos un percorrido por institucións da cidade que están implicadas no despilfarro de alimentos, nun mundo que condena á fame a 36 millóns de persoas cada ano.

«Hay que tomar medidas para prevenir los suicidios»

Extracto de La Voz de Galicia.

Entrevista al Dr Ferrer de la Unidad de Prevención de Suicios de Ourense.

-¿Cómo está incidiendo la crisis en los suicidios?
-Con los datos en la mano, no se puede decir que hayan aumentado, si bien es cierto que no existe un sistema eficiente para monitorizar el problema. Los datos del INE llegan con dos años de retraso y, los últimos, no apuntan por ahí. En Grecia sí. Allí se han duplicado.

-¿Y en el trabajo en la unidad, tampoco lo notan?
-En la consulta sí. Tratamos cada vez más gente cuyo principal problema es económico. Esos problemas se convierten en un estigma social. Un desahucio por ejemplo supone un fracaso absoluto. Hay que tomar medidas porque si no se ponen en marcha políticas que arbitren soluciones intermedias, que protejan a los individuos, veremos cómo la tasa de suicidio aumentará.

-¿Deben hablar los medios del suicidio o es mejor silenciarlo?
-Debe hablarse del suicidio, aunque con un enfoque correcto. En Grecia, algunos suicidios muy mediatizados contribuyeron a generar un cierto efecto contagio que hay que evitar. Existen una serie de normas generales que recomienda la OMS y creo que es un error no hablar de ello. Hay formas de prevenirlo, de detectarlo precozmente y aplicar un tratamiento al paciente. Cuando el problema se encaró de forma correcta, las víctimas en carretera empezaron a decrecer. Hoy mueren en España más personas por suicidio que por el tráfico, así que creo que se debería llevar adelante alguna campaña de prevención para paliar este problema. A la hora de informar sobre un suicidio es importante reseñar que hay alternativas, que la víctima no pidió ayuda, que no acudió al médico...

-¿Cómo se detecta a alguien en riesgo de suicidio?
-El suicidio es una conducta, no una enfermedad. Actualmente se estudian algunos marcadores genéticos, pero influyen muchos factores. La persona en riesgo puede identificarse porque se enfrenta a un dolor insufrible; se encuentra en un entorno de soledad, lo que le hace pensar que nadie le ayudará y cree que eso que le está ocurriendo no tiene solución y que es intolerable. Estos son los tres factores fundamentales.

miércoles, 7 de noviembre de 2012

Carmen Avendaño con nuestros amigos Canarios



Carmen Avendaño Otero (Vigo, 21 de noviembre de 1954) es una mujer conocida por su lucha contra el narcotráfico en Galicia y presidenta y coordinadora de la fundación Érguete-Integración. Es la cara de una larga lucha de mujeres militantes en Galicia (Madres contra la droga). Su lucha ha tenido frutos.

"Galicia se salvó de ser Sicilia"

martes, 6 de noviembre de 2012

Diversidade funcional e política

Pertence a un colectivo cun 80% de paro, para o que a sociedade entende como solución de integración “comprar lotería”. Recollemos un par de preguntas dunha entrevista publicada en www.praza.com a Marita Iglesias.

As persoas con diversidade funcional saben moito de culpabilizacións, foi unha estratexia histórica que funcionou moi ben. Tanto, que agora o discurso do capitalismo de casino, no proceso de salvación da súa clase fundadora, incorporou tamén a desempregados, enfermos crónicos e maiores ao espectro de parásitos sociais culpabilizantes. Hai moitos exemplos. O último, ese “non podemos seguir vivindo tan ben” do conselleiro delegado de El País, Juan Luis Cebrián, cando anunciou o despido dun cuarto da plantilla, mentres el se embolsaba 8,2 millóns de euros no 2011, un 228% máis que no 2000. Son argumentos parecidos aos que se empregaron tradicionalmente contra vostedes?
Para nós ese reproche da “boa vida gozada” preséntase como unha falacia con tintes indecentes. O asistencialismo, certa atención e soporte cara ás mulleres e homes con diversidade funcional pode dicirse que serviu para lavar a cara dunha moral que no fondo sempre entendeu que todo gasto vinculado cos nosos dereitos era un desperdicio. As leis que dan soporte os nosos dereitos incúmprense sistematicamente, os plans de emprego non nos sacaron en 30 anos de valores sempre próximos ao 80% de paro, segrégasenos do sistema educativo cara a contornas desvinculadas dunha sociedade que compra lotería para integrarnos, pódesenos esterilizar sen excesivo rubor legal… Onde foi que perdemos “a boa vida”?

Hai unha frase de Desmond Tutu que vén ao caso: “se es neutral en situación de inxustiza, elexiches o lado do opresor". Algo así pasou nestes últimos tempos en detrimento dos cidadáns con diversidade funcional, que malia pequenos avances lexislativos, seguíuselles aplicando a medida da ignorancia colectiva –por exemplo, a inmensa maioría dos edificios, dos locais de ocio, das tendas, dos bares, e até máis dun 30% dos da administración, incumpre a lei de accesibilidade, e fíxose a vista gorda-; é dicir, estábase co opresor. Pero agora, coincide en que rematou a neutralidade e a dimensión do opresor reactivouse ao motivar que as persoas en situación de dependencia volvan estar confinadas e recluídas coma noutros tempos? Desta volta volveron ser vostedes os primeiros en caer, sen consecuencias?

Si, evidentemente. Mais alá dun desexo san de xustiza colectiva materializado en pequenos logros e propostas, o sistema democrático que temos dende 1978 fracasou no recoñecemento e a posibilidade de exercitar dereitos básicos, elementais por parte das persoas con diversidade funcional. Trinta e cinco anos despois aínda seguimos dando voltas nas mesmas norias da accesibilidade ao medio, da educación inclusiva, mais vulnerábeis que outras á violencia... Como di un compañeiro meu pódese falar dun velado consenso euxenésico compartido pola dereita e a esquerda política cara ás persoas con diversidade funcional, aínda sendo certo que é unha elaboración cultural mais cultivada polo liberalismo económico, un virus xa presente nos cimentos do capitalismo, a competitividade, o productivismo… De todo iso tambén se infectou a esquerda nos últimos séculos e todavía lle enferma até o punto de decidirse con rotundidade onde ubicarnos nun mundo condicionado con ese liberalismo da economía que estraga a vida dunha xeración tras outra.

EN PONTEVEDRA: EDICIÓNS E CINE

ESTE SÁBADO 10 DE NOVEMBRO ESTAREMOS NA CIDADE DE PONTEVEDRA COAS EDICIÓNS "VOZ DE LOS SIN VOZ" (PZA SAN JOSÉ)



 E POLA TARDE... CINE "THE TAKE" NO CAFÉ "EL ESCRITOR"


 ANÍMATE A VIR COS AMIGOS...

lunes, 5 de noviembre de 2012

"AFRICA": una mirada a través del microteatro

"África: una mirada a través del microteatro" es uno de los espectáculos de la compañía Zeroalaizquierda. La historia de este continente tan rico y tan salvajemente expoliado se cuenta a través de la técnica de microteatro. Más información: www.zeroalaizquierda.com 


EN COMPOSTELA...